Deze zondag gewoon weer met ons twee gaan biken. Geen jeugdprodukten, geen bujjeleire in ons wiel, geen wieltjeszuigers (fietsers die constant in het wiel blijven hangen), niks niemand noppes.
Just the 2 of us....
Dit weekend dus geen Skippy Pantani te zien. Geen sms'ke gekregen van hem. Ook geen telefoontje gekregen om te vragen of hij deze week weer mee mocht komen. Volgens mij heeft hij zijn pijpje niet meer aangekregen dat vorige week charmant is uitgegaan. Ofwel heeft hij zich verslikt in enkele suikerwafels.
Vorige zondag waren we aan de praat geraakt met een andere mtb-er. Die zei ons dat we eens in het bergerven moesten gaan rijden. Dus wij ons geinformeerd waar dit gebied is. Niemand minder dan mijn eigen zus wist waar dit gebied lag (toch fijn met eene groene in de familie).
Merci Els.................
Door omstandigheden hebben we de rit wel in de namiddag gereden. Rudi moest ergens zijn ivm een of andere gezinsdag. Dus dan maar in de namiddag, die jongen was al lang blij dat hij weer op zijn fietske kon springen. Alle klommelen ingeladen, naar Rotem gereden, de bikerbus geparkeerd aan de kapel van de weerstand en daar weer de klommelen uitgeladen. Hier was nog geen bord te zien met wandelroutes, dus zijn we maar gewoon het bos ingeknald. Na enkele kilometers kwamen we dan toch een informatiebord tegen en we besloten om eerst de rode route te rijden en daarna de gele. Maar we hadden al snel ergens een bordje gemist en opeens kwamen we gele bordjes tegen. Dus dan maar eerst de gele route gedaan. Toen de rode route gereden. En op het laatste kwamen we tot de conclusie dat we toch wel 2 à 3 keer hetzelfde traject hebben gereden. Dus parcourskennis hebben we daar nu wel.
Hier en daar zijn we ook enkele keren een zijweg ingeslagen. Als we zagen dat daar een leuke beklimming lag, knalde we die omhoog (op het laatste was het wel meer kruipen) om daarna weer langs dezelfde weg naar onder te vliegen. Dat was echt plezant...
Al bij al is het hier wel interessant om te komen. Er is voldoende afwisseling. Enkele vlakke stukken, steile en minder steile beklimmingen en toch wel enkele gevaarlijke afdalingen. Door het slechte weer was het wel heel drassig en dat maakte de rit wel heel zwaar.
Zeker de moeite om nog eens te doen, vooral omdat we nu ook hier veel terreinkennis hebben opgedaan.
Ook dit nog: vandaag waren er geen spectaculaire valpartijen. Alleen Rudi heeft een kleine schuiver gemaakt, maar zonder veel erg.
Tot slot wil ik u nog een leuke weerspreuk meegeven:
"Is de mol in oktober ferm aan het stoten, dan is uw gazon in november naar de kloten".
Let goed op uw gazon en tot de volgende keer..................
0 reacties:
Een reactie posten