Beekjestoer

Het was al weer eventjes geleden dat we nog eens waren gaan mountainbiken, maar afgelopen vrijdagavond is het er dan toch van gekomen. Ikzelf goed uitgerust na een weldoende vakantie in (het echte) Turkije en Marc iets minder goed uitgerust na het vierdaagse kiezelgebeuren (dat volgens hem nog in de benen zat). Omdat het al een tijdje geleden was zijn we, zoals we dat onder elkaar zeggen, "rond de kerktoren" gaan biken. Dat wil dus meestal zeggen dat we relatief snel terug gaan zijn (dat vinden de vrouwen fijn), dat we weinig kilometers gaan maken en dat we dit alles presteren ter hoogte van de mechelse heide en omgeving. Afgelopen vrijdag was het dus van dat...
Van thuis uit vertokken richting Salamander en halverwege ergens de bos in gereden, enkele mooie vlakke stukjes om wat snelheid te maken en zo uit te komen op de verharde fietsrouteweg. Vanop deze route weten we enkele insteekjes zodat we wat klimwerk hebben om de beentjes wakker te maken en om vervolgens via "de speeltuin" terug af te dalen tot op de fietsweg. Van daaruit zijn we richting Kikbeek gereden waar onderstaande foto's werden gemaakt.




Het was een leuke trip van ongeveer een 23-tal km die we zeker nog eens gaan narijden.
Maandag gaan we, als het weer een beetje meezit, met z'n allen naar Blankenberge, de vrouwen gaan shoppen en de mannen... fietsen natuurlijk !

Pedalen worstelen in Dilsen

Ja ja, het was gisteren weer zondag. En dan wordt er traditiegetrouw weer een beetje aan bosbujjelen gedaan. Inderdaad, bosbujjelen. Ge kunt het ook taffelen, sukkelen, klwoeten in de pratsj of zo noemen, maar ik noem het bosbujjelen.

De vrijgezellendag van de Jos is goed verteerd (jawel, ook bij mij) en dus weer tijd om de white & black power bulls uit de garage te halen en in de camionette te droppen.

Na een niet zo lange discussie (normaal gezien duurt dat ongeveer 2 maanden) hadden we besloten om naar Dilsen te trekken. Dilsen is de plaats waar mijne Cube zijn eerste rit heeft gemaakt, dus dat is altijd een beetje thuiskomen voor mijn Cube-ke (wat ne stomme kàl).

Bon, wat was er nu zo anders aan deze zondag dan die andere zondagen? Awel, Rudi zijn eerste rit met nieuwe schoenen inclusief klikpedalen en (toch wel het belangrijkste) zijn nieuwe black forx.

Die black forx is een leuk hebbedingetje (maar toch wel heel belangrijk, want nu hoort hij helemaal bij ons kleine Black Forx-clubje), maar wat mij het meeste interesseerde waren natuurlijk zijn klikpedalen. Dat wordt lachen, dacht ik. Hoeveel keer zal Zero op zijn patatten liggen? De eerste keer dat de fiets het overnam van de mens was op een helling met zand. Een echte kl*ten helling. Trappen voor kapot en niks vooruit gaan. Zero reed zich vast, te laat uit zijn klikkers en boem kallaats, doa loag 'r. De eerste keer doet altijd een beetje pijn.
Dan heeft hij zich nog eens op een vlak stuk zand vast gereden, weer boem kallaats. En dan nog een keer bij het bergop vertrekken toen we plaats hadden gemaakt voor enkele joggers. Die joggers waren we al eens tegengekomen die dag, want we herkende allebei de laatste persoon van het hele rijtje. Maar de leukste en grappigste vond ik toch wel toen ik even stopte bij een splitsing om te kijken welke kant we het beste zouden nemen. Rudi kwam vlak achter mij aan, te laat in de remmen, mijne achterband geraakt en ge kunt het wel raden............ boem kallaats.
9/10 voor die val, Zero. Ik heb mij echt kostelijk geamuseerd.

Voor de rest is het in Dilsen echt te gek om te biken. Leuke klimmetjes en afdalingen, ferm ambetante zandstukken en enkele leuke single-tracks.
Ik heb zelfs al een parcours in gedachte voor de volgende keer te vertrekken vanaf de salamander en zo naar Dilsen en dan Niel-bij-As en zo weer naar de salamander.
Ja ja Rudi, dat wordt een leuke tocht.

Nu blijven de mtb's voor 1 weekend op stal. Wegens veel te druk (lees zat) weekend.
Vrijdag een dikke ton van den Dimi en Katja die allebei 30 worden. En zaterdag trouwt onze Jos (dat stom varken waar u een beetje lager een foto van ziet). Dus ik denk dat er van fietsen niks in huis gaat komen.
Maar het schoonste moet nog komen. Onze Rudi gaat vanaf zaterdag 1 week met zijn bloot gat in de Turkse zon (nee, niet op de pauwengraaf) liggen. Naar het schijnt is zijn gat zo wit als zijne Cube (en dan bedoel ik natuurlijk als zijne Cube gepoetst is hé). Ik hoop maar dat mijn gat niet zo wordt als mijne Cube, want dan krijg ik een zwart gat. Niet dat ik bang ben van het zwarte gat, maar ik heb nog nooit het achterwerk van een negerrin gezien.

Rudi, Miriam en Brent, amuseer jullie in Turkije en maak er een leuke vakantie van. Ik zal hier nog wel 2 weken mijn kl*ten afdraaien (ik had maar beter moeten leren zeker?). Sjaaj hubste altied...

Nieuwe forx

jaja, 't is ervan gekomen, op mijne witte cube staat een nieuw voorvorkske, een zwarte. De naam van onze blog is nu officieel van toepassing.

Stop nu dus maar met al die mailtjes en smsjes met de opmerking dat de blognaam niet klopt, dat mijne cube een witte vork heeft ipv een zwarte (alsof ik dat zelf nog niet opgemerkt had), dat we de naam moeten veranderen in "black&white forx", dat ik mijn vork niet meer mag schoonvegen na het biken zodat ze vanzelf zwart wordt, dat ik een benefiet moet organiseren om geld in te zamelen voor een nieuwe vork, dat ik de vork eens moet onderdompelen in een pot zwarte verf en ga zo maar door...

Tientallen, nee, honderden, misschien wel duizenden berichten heb ik al ontvangen sinds de start van deze blog, wildvreemde mensen spreken mij aan op straat, kinderen leren het op school, priesters vermelden het in hun zondagse preek, er komt zelfs een vermelding in de volgende lading geschiedenisboeken, het loopt echt uit de hand !

Hopelijk komt er nu een einde aan deze hysterie...had ik het maar eerder gedaan !

PS : Dat gaat iets geven zondag, nieuwe pedalen en een nieuwe vork !