Grasmodder ?!?

Omdat het al weer een tijdje geleden was dat we nog eens een georganiseerde mtb-tocht gereden hadden zijn we afgelopen zondag afgezakt naar het "verre" Lummen, meerbepaald Linkhout. Het was voor "Linkhout-Bike" de 13de keer dat ze deze toertocht organiseerden en dat was er wel aan te zien, alles perfect uitgepijld zelfs met extra kalklijnen, goede bevoorrading (aan de start deelden ze zelfs al Jagermeister uit) en een mooi parcours (de 42km die wij gereden hebben althans).
Maar voor we in Linkhout aankwamen zijn we nog een collega van Marc gaan oppikken in Kermt, dat arm schaap (of kameel zoals ze bij Crijns zeggen) heeft namelijk 2 weken rijverbod door, laten we het houden op, "slapen in zijn auto".

Back to Linkhout...even inschrijven aan de inkomstand, terug het fietske op en rijden maar !

Al gauw had ik in de gaten dat Patrick iets meer tijd heeft of neemt om te fietsen dan Marc en ikzelf, die kerel schoot in de eerste kilometers al een stuk voor ons uit (wilde hij iets bewijzen of had het te maken met Ilke Dejongh, die voor hem fietste ?)

Anyway, het parcours was zeer afwisselend; asfalt, veldweg, bosweg, terug asfalt, bosweg totaal overhoopgehaald door tractorporen, bosweg, asfalt en zelfs grasmodder (vraag maar aan Marc wat dat precies is)!
Ongeveer halverwege de 42km verwelkomden we de goed voorziene bevoorrading (en tevens materiaalpost), ne groene Extran, een wafelke en een stukje banaan en de volgende 20km zouden een makkie worden... yeah right !
Bij Marc zat de voetbal van zaterdag duidelijk nog in zijn benen en ik reed (in de mate van het mogelijke dan toch) op het tempo dat we iedere zondag aanhouden... bij Patrick had de Extran een vreemde uitwerking, hij knalde gewoon verder weg en wachtte op strategische punten op onze komst. In de laatste kilometers deed Marc nog af en toe zijn benen ontploffen door mij aan raketsnelheid voorbij te sjezen of door geniepige shortcuts te nemen, maar het mocht niet zijn, zoals verwacht stond Patrick ons bij de aankomst al op te wachten, hartslag volledig terug in rust.



Grotere kaart weergeven

Aan het einde van de rit kunnen we zeggen dat het parours goed was, maar niet spectaculair.

We hebben ons goed geamuseerd en veel gelachen, zeker voor herhaling vatbaar.

Op http://www.2fast2follow.tk/ is nog een filmpje te zien van deze tocht, gemaakt door eenzekere Vandevelde T.

Tot de volgende !

Verandering van weer

Alweer een weekje korter bij de vastenaovend gekomen. Echt een tijd waar ik ieder jaar weer naar uit kijk. Dikke bokken drinken terwijl ge naar de stoet aan het kijken zijt, 's avond naar één of ander café, helemaal verkleed, alweer dikke bokken drinken. En dat van zaterdag t.e.m woensdagmorgen. Het leven is hard maar ook wel heel plezant.

Maar eerst nog 3 ritjes afwerken met de mtb en vandaag was het dus weer zover. Vandaag hadden we gekozen om in het Dilserbos te vertrekken, zo naar As te rijden, dan doorrijden tot Opglabbeek en weer terug naar Dilsen. De vorige ritjes hebben we de hele tijd in Maasmechelen gereden en het gebied daar een beetje meer verkent om zo de mooiste stukjes aan elkaar te knopen om ons eigen tourke te maken. Maar om aan de kilometers te geraken (+- 45 km) moeten we onze grenzen gaan verleggen tot in Dilsen (en zelfs nog iets verder, denk ik).

Dus is Rudi mij komen oppikken met de bikerbus en zette we koers richting Dilsen. Iets voor 10u sprongen we op onze bikes en dan volle gaas door het bosje. We waren nog maar juist vertrokken of we zagen daar al een heel gek beest lopen. Ik en Rudi wisten niet onmiddelijk wat het was. Het leek op een vos en een hond tegelijk en het wiebelde redelijk hard met zijn kont en staart. We noemden het daarom een swaffeldier, maar toen we dichterbij kwamen was het gewoon een gekke hond.

Ondertussen bleven we gewoon vliegen over de boswegjes. Bijna alles was perfect berijdbaar, op een paar plaatsen na. Hier en daar waren redelijk diepe sporen en door het vriezen was alles knoerhèl bevroren. Onze lekkere achterwerkjes (volgens onze dames toch) kregen hier een mooie massage door het op en neer gaan van het zadel, heeeeeerlijk..... Ondertussen waren we al tot in As aan het stationnetje geraakt. Hier hebben we hard gelachen met een mini-locomotief die daar stond. En even later wisten we ook waarom die daar stond. We passeerde een mini- spooroverweg en we reden ook over mini-sporen, we kwamen zelfs een mini-perron tegen.



In de zomer moet dat echt plezant zijn voor de kleine mannen, maar nu konden wij er met onze fietskes over rijden.
Van hieruit ging het naar de sporthal van As en hier hebben we de zwaarste beklimming van dag gehad. Hier ging het via een ijzeren constructie onmiddelijk steil omhoog met de hoogtemeters.





Ik geloof van 74m naar 81m op een wel heeeeeeeeeeeeeeeeele korte afstand. Van hieruit zetten we onze weg verder naar Opglabbeek. Maar van het traject van As naar Opglabbeek kan ik heel kort zijn.



Gewoonweg saai met de meeste stukken asfalt. Echt niks voor ons. We waren dus heel blij toen we weer in de buurt van Dilsen kwamen en ons weer konden uitleven op de boswegjes en de modder. Want ondertussen was het stilletjes aan aan het dooien en werd het dus ook glibberig. De toplaag begon te ontdooien en we maakte hier en daar toch enkele slippertjes, maar dat is het risico van het vak. Ondertussen waren we alweer bij de bikerbus aangekomen met maar 30km op de teller. Dus nog snel even de Boslaan overgestoken en de blauwe route gereden. Maar de kracht in de beentjes ging stilaan weg. De beklimmingen gingen zeer moeizaam, maar als het bergop gaat, moeten we ook weer ergens bergaf gaan. En dat deden we met héééééééééééééél veel plezier en natuurlijk ook met héééééééééééééél veel snelheid. Als onze vrouwkes ons met deze snelheden (+- 50km/u) bergaf zagen vliegen, dan denk ik dat we niet meer mochten gaan fietsen. Het is natuurlijk een risico, maar ondertussen hebben we al heel veel parcourskennis en ook wel al wat ervaring. Dus is het wel een berekend risico.

Op het einde van de rit stond de teller alweer op 37km en waren we weer moe maar voldaan.

We kwamen nu wel allebei tot de conclusie dat we ons eigen tourke niet tot Opglabbeek gaan trekken omdat dat veel te saai gaat worden. De kilometers zouden dan wel tot over de 50km gaan, maar dan zouden er zeker 10km asfalt bij zitten en dat is naar onze normen veel te veel.

Dus zal ons eigen tourke wellicht in Maasmechelen vertrekken, dan naar de rode route van het Dilserbos om zo naar As te vlammen (wat daar is toch ook vlamrock in de zomer) en dan weer terug naar de Salamander. Dat moet ons dan rond de 45km brengen en dat is toch wel zeer mooi voor zo'n amateurkes als wij.

Dit was het weer voor deze week.

Iedereen die al een kostuumpje voor de karnaval heeft: "Goed bezig, that's the spirit...."

Iedereen die nog geen kostuumpje heeft: "Begin maar snel in actie te vliegen voordat het te laat is...."


Tjuuuuuus !!!!!!!!!!!!!

Na de kater...

Nadat Marc een week lang plezier heeft gehad van zijne kater, die hij tegen gekomen was afgelopen zaterdag op zijn eigen 30-jarige ton, zijn we zondag weer de fiets op gekropen.

Wegens verfactiviteiten bij mezelf (tistezeggen, in ons huis) en nog te verwerken griekse specialiteiten bij Marc vertrokken we voor de gelegenheid pas om 10u. Om diezelfde redenen zijn we dan ook maar rond de kerktoren blijven rondtoeren en meerbepaald een eerste beta-testrit van onze BlackHeideTour. Een voorlopige combinatie van de tofste stukken vaste routes die de mechelse heide rijk is.

Eens de officiele versie klaar is, nemen we een aantal andere mtb'ers mee (skippy, yves & dennis, jullie zijn gewaarschuwd!) om het parcour eens uit te testen.

Voorlopig zitten we met het eerste gedeelte van het parcours op een mooie 13km, we bevinden ons dan aan de Salamander, hier steken we de weg over voor de aanvang van het tweede gedeelte waarna we uitkomen op een 23km totale bikefun met de nodige klimmetjes (hahaha) en afdalingen, recuperatiestukken en bezienswaardigheden (yeah right).

Op zondagvoormiddag is die 23km wat aan de magere kant, dus zijn we nog even langs de "speeltuin" gereden en daarna nog een streepje duivelsberg meegepikt. Man, wat was dat koud zo tegen 49km/u naar onder sjezen over den tarmak...brrrr ik krijg het nog koud als ik eraan terugdenk. Daarna gingen we huiswaarts, onderweg konden we het niet laten om eens te kijken of de beekjes van onze fameuse beekjestour bevroren waren, maar helaas, dat was niet het geval.

Oh ja, bijna vergeten, we hebben zondag allebei gereden in officiele BlackForx-uitrusting !!!

Grotere kaart weergeven

De wind vanachter en tot de volgende !