Alhoewel het voor mij waarschijnlijk een zware zaterdagnacht ging worden, hadden we toch besloten om te gaan mountainbiken, zondag voormiddag om 10uur bij ons thuis, desnoods op karakter. Zaterdagnacht om 5u (tussen twee afbraakacties door) nog snel even een sms naar Ronny gedaan (want dat was ik vergeten) om te zeggen dat we "seffes" gingen mountainbiken, om 6u nog even snel het bedje in en om 9u30 er terug uit om mij klaar te maken voor het fietsen.
Even snel een blik op de thermostaat, doorlopen, stoppen en dan opnieuw gaan kijken om te controleren of ik het wel juist gezien had en inderdaad -5°C buitentemperatuur gaf het beestje aan ! En dan maar klagen over de opwarming van de aarde, mijn gedacht !!
Extra longsleeve aangedaan en voor de gelegenheid de handschoentjes met lange vingers toch maar klaargelegd. Moest ik nu thee lusten, dan had ik waarschijnlijk mijn drinkbus gevuld met een dampend rozebottelke of zo (Marc opteerde al voor blonde Grimbergen), maar ik hield het bij een frisse uit de keukenkraan getapte Isostar Citroen.
Om 10u stond Ronny al voor m'n deur en even na tien kwam "het bakkie" van Marc ook opgereden, bijzitter van dienst onze tarmacvreter Thomas. Even de
stalen aluminium rossen opgetuigd en de pret (en de bibber) kon beginnen, stukje opwarming (voor zover er van opwarming gesproken kon worden) tot aan het schuttershof om van daaruit richting Mechelese Heide te crossen. Marc had al een parcours in gedachten, maar dat was buiten onze twee coureurs gerekend, bij de eerste iets meer als vals plat zijnde beklimming stoven die twee vooruit en kozen ze het hazenpad. Toen Marc en ik boven kwamen, waren Thomas en Ronny al voorbij het punt waar Marc wilde afdraaien, dus moest hij zijn route aanpassen. Dan maar terug richting hoogste punt van Maasmechelen, "ook goed" dacht ik nog, totdat Marc links afdraaide, opzich ook niet erg want dat is een mooie technische afdaling, maar na deze afdaling volgt de fameuze "hub'ste nog get krach?"-beklimming ! En dat als zo vroeg op den dag... maar we hebben het er goed vanaf gebracht. Hierna ingepikt op de gele route om alzo aan de parking van de Salamander uit te komen, dan even de fietsweg gevolgd richting de berg van As en aan de Sita de mooie singletrack-afdaling te nemen. Vervolgens ingepikt op de rode route (jongens, ik vertel ook maar wat ik af en toe tegen gekomen ben hé, want ik weet begot niet waar we allemaal gereden hebben), klimmen, afdalen, klimmen en weer afdalen en we waren terug aan de Salamander, "well done" Marc !
Maar we hadden nog niet genoeg blijkbaar (al begon mijn sepap toch redelijk leeg te geraken), eventjes een overbodig intermezzo, de steile kant van de gele route oprijden om dan weer onmiddellijk ervan af te rijden...totaal zinloos al je het aan mijn benen vraagt.
Als cooling-down een stukje fietsweg gevolgd door de uit twee delen bestaande helling rechts van de speeltuin, uiteraard gevolgd door de downhill van de speeltuin zelf ! En van hieruit begon de echte cooling-down huiswaarts...
Ik moet eerlijk zeggen dat ik blij was toen ik thuis aankwam, en nog blijer toen ik zag dat mijn vrouwtje de auto en de camionet aan het poetsen was ! (gans gek met dit vriesweer!!! Mercikes Miriam !)
Route-rapport:
1. Afstand: 26 km
2. Fietstijd: 1u33
3. Gemiddelde snelheid: 16,67 km/u
4. Maximum snelheid: 39,24 km/u
5. Moeilijkheidsgraad (1-5): 2
6. Technisch (1-5): 2
CU nekst wiek
