Eindelijk tot in Rekem

Deze week kreeg ik van Rudi een sms'je. Daarin stond dat Dirk Bollen met ons mee zou gaan fietsen vandaag. Dat gaat plezant worden, dacht ik al. Vooral wetende dat Dirk de laatste jaren maximum maar 2km (als hij daar al aankomt zelfs) op een fiets gezeten heeft en dan was het zeker en vast nog gene mountainbike. Maar gisteren had ik Rudi nog even aan de telefoon en toen vertelde hij dat Dirk niet meeging. Wat was er nu gebeurd? Dirk zo blij als ene vis toen hij de mountainbike van zijn broer Stefan kreeg ,die blijkbaar een nieuwe bike heeft gekocht (ge ziet waar het geld zit..), wou zijne fiets dus onmiddelijk naar fietshandel Breuls brengen om er het één en ander aan te laten doen. Dus dat heeft hij ook gedaan. Maar toen hij zaterdag zijn fietske wou gaan halen, bleek de winkel dicht te zijn. Dat was ook vrij normaal, want het was de 15de augustus en Dirkske had dat blijkbaar niet door. Volgens mij was hij zo van de wereld af dat hij eindelijk met de wereldberoemde Blackforx mee mocht gaan fietsen, dat hij niet meer op de kalender had gekeken dat het zaterdag eigenlijk een zondag was in ons belgenlandje.
Dus deze morgen geen Dirkske te zien. Alleen ik en Rudi dus (zoals gewoonlijk). En vandaag hadden we echt een misie. We hadden al eens geprobeerd om van Grömme tot in Rekem te fietsen door het bos (zie verslag "den draad"). Alleen waren we er niet geraakt. Dus vandaag moesten en zouden we er wel geraken. Op naar onze misie: zoek Rekem.
Om 9u30 aan Rudi zijne villa vertrokken in de richting van het Prinsenpark, om zo langs de autosnelweg naar de Kik te rijden. Van hieruit naar de Duivelsberg. En hier kon onze zoektocht beginnen.
Volle moed eraan begonnen. Het eerste stuk bleven we de hele tijd langs den draad van het koninklijk domein fietsen. Maar dit mocht niet te lang duren, want dat was de fout die we de vorige keer hadden gemaakt. Toen hebben we gewoon een tourke rond dat domein gedaan.
Dus nu hadden we optijd den draad verlaten en zijn we gewoon altijd rechtdoor blijven rijden. Hier en daar kwamen we ferme modderpoelen tegen maar die laten we meestal professioneel links liggen. We rijden er gewoon rond dus. Maar af en toe moeten we er ook door en dat vinden de fietske dan weer minder plezant. We zijn dus altijd rechtdoor blijven knallen en als bij wonder kwamen we opeens weer op de bewoonde wereld uit. We zaten in Zutendaal, op 500m van het Rekemer bos. Dus waren we in onze opzet geslaagd.
We hebben nog een beetje Rekemer bos meegenomen om zo tot in Grömme te fietsen (volledig over boswegen). Toen nog een beetje het bos van Grömme verkent en onze weg verder gezet richting Salamander. Hier nog een beetje rond geknald en tegen 11u45 stonden we weer bij Rudi zijne villa.
Eindelijk kennen we nu de weg van Opgrimbie naar Zutendaal om dan via Rekem terug naar de Salamander te rijden. Nu kunnen we onze Blackforx-route uitbreiden tot ver boven de 40km.

Route-Rapport:

1. Afstand: 33,50 km
2. Fietstijd: 2u
3. Gemiddelde snelheid: 17,70 km/u
4. Maximum snelheid: 35 km/u
5. Moeilijkheidsgraad (van 1 t.e.m. 5): 2,5
6. Technisch (van 1 t.e.m. 5): 3

De groe(n)ten en tot volgende week (hopelijk met Dirk erbij)