Pap : Pap, goan ver mörge nog nao Heerle ?
Pap : Mich god, wiej laat ?
Pap : Pak mèr neugen oor want ich moot nog croissantkes gaon haole !
Pap : Good, sie joe toemorrouw
Pap : Yo, Saluut !
(nvdr. Pap is Marc en Pap is Rudi)
Zondagmorgen 8u15, badkamer ten huize Gerets-Verpoorten, de Pap probeert zich in zijn koersbroekske te wringen:
Miriam : Ik zal wel naar de bakker gaan, dan kunt gij u verder klaar maken (lees : taffelen).
Pap : Gij zijt geweldig, wat zou ik toch zonder u moeten beginnen !
Miriam : Slijmbal !
Pap : (gaat ene scharmante slag neer)
Zondagmorgen 8u30, ten huize Peusens-Jeurissen:
Pap : Joke, ik ben weg hè !!!
Joke : (snurk snurk snurk)
Zondagmorgen 9u00, oprit ten huize Gerets-Verpoorten :
Pap : Gooiemeurrege Pap
Pap : Huy Pap
Pap : Ready ?
Pap : Yep, Let's Go !
Zondagmorgen 9u30, parking Bezoekerscentrum Brunssummerheide aan de schaapskooiweg 99 in Heerlen :
De vierwieler geparkeerd en vervolgens materiaal uitladen en prepareren. Al van bij het begin had ik zoiets van "hier klopt iets niet, hier zit een luchtje aan", maar desondanks gewoon verder gedaan...
Enkele minuten later op naar het vertrekpunt een paar meter verder, daar stond een miniscuul bordje met al evenveel uitleg, maar voor superbreinen zoals ons natuurlijk geen probleem, de keuze was vlug gemaakt : lus 1 in combinatie met lus 3, dat zou uitkomen op een 35km. (Lus 1+2+3 is 51,9km)
Nog eens even diep adem gehaald en als een raket schoten we uit onze startblokken, om na 15m onze remmen volle bak dicht te knijpen omdat de bandenspanning iets te laag was voor de harde ondergrond, een paar slagen bijgepompt en terug vooruit met de geit !
Al snel hadden we in de gaten dat deze route (begin van lus 1) redelijk technisch was en voornamelijk bestond uit single-tracks. Maar voor ons geen probleem ! Na enkele kilometers een korte asfaltstrook om even op adem te komen en het zweet (en de hondepoep hè Marc, vandaar dat luchtje van in het begin) af te vegen. Na een bijna ondoenbare (met dit weer) afdaling, volgde al relatief snel de aanknoping met lus 3, wat later een redelijk saaie en vlakke route leek in vergelijking met lus 1. Onderweg kwamen we redelijk veel mountainbikers (en vriendelijke wandelaars) tegen die de streek blijkbaar beter kenden als wij want geen enkele van hen volgde identiek dezelfde route als ons. Nog even een leuk wist-je-datje meegeven : De bomen langs de singletracks in de bossen van Heerlen zijn strategisch geplant ! Dat is gene zever ! Telkens als ik niet tijdig uit mijn klikkers geraakte en dreigde te vallen, stond er een boompje waartegen ik even een schouder kon zetten of mij even afduwen om zo toch rechtop te blijven. Chapeau voor de mountainbikeclub die de MTB-routes in Heerlen onderhoud !
Een 12-tal kilometer voor het einde lus 3 verlaten om opnieuw in te haken op een veelbelovende lus 1. En Marc zijn gebeden werden verhoord, we hadden namelijk al enkele keren mooie beklimmingen moeten inruilen voor zigzaggend naar boven klimmen, maar het tweede gedeelte van lus 1 besliste hier dus anders over. Welgeteld 2 mooie beklimmingen zaten er in het laatste gedeelte, we hebben ze allebei met veel overtuiging naar boven gereden en de afdalingen die erop volgenden waren ook niet slecht !
Na 35 kilometer mogen we zeggen dat dit een zeer geslaagde route is van gemiddeld niveau en we gaan zeker nog terug om de rest van de routes te verkennen.
GreetZ
1 reacties:
Toch nog er even bij vertellen dat we zelfs een stukje in Duitsland hebben gezeten. Dat was er eigenlijk wel aan te zien. Amai wat een saai stukje...
Tsjuus !!!
Een reactie posten