In het kader van...

..."nodig eens een eenzame uit" hebben we besloten om één iemand eens mee op mountainbike avontuur te nemen, de afgelopen dagen (weken) zijn we dus naarstig doch zorgvuldig op zoek gegaan naar iemand die het dreamteam voor een keertje kon vervoegen. Ik kan u verzekeren, het was geen makkelijke opdracht ! We moesten namelijk iemand vinden die voldeed aan de voorwaarden om mee te mogen (zie het artikel "Aanvragen") om de horde fans en gewilligen geen doorn in het oog te steken en het moest iemand zijn die toch al wat kilo....meters afgelegd had zodat hij niet constant hopeloos achterop zou liggen.

Na enkele dagen brainstormen, voor zover we over brain kunnen spreken, hadden we een aanknopingspunt gevonden, namelijk "Joske Pantani" ! Inderdaad...Joske Pantani heeft namelijk een mountainbike en een zoon die een beetje kan fietsen (van en naar het "werk" voornamelijk, maar dat voldoet ruimschoots).

Voor de eisen van de mountainbike hebben we voor de gelegenheid enkel afgezien van de zwarte voorvork, die was er namelijk niet. Over de eventuele goede contacten hebben we ook niet gesproken, als u naar de uitrusting kijkt weet u meteen waarom. Alle andere voorwaarden waren in orde. Pantani Junior, laten we hem voor het gemak "Skippy" noemen, gecontacteerd en na een half uur huilen van blijdschap en daarna nog anderhalf uur van in de armen knijpen omdat hij niet kon geloven dat hij mee mocht, heeft hij zonder aarzeling toegezegd. Vandaag was het dan eindelijk zover, om 9u10 zou ik hem gaan oppikken, rond 9u was ik ter plaatse en Skippy stond al voor aan de straat volledig in tenue en met knikkende knieën (van de kou veronderstel ik) vol ongeduld op mij te wachten. Fietske ingeladen, terwijl Skippy ondertussen nog even zijn mondvoorraad controleerde en nog een plaatsje in zijn tenue vond waar hij een derde suikerwafel in kon proppen, hij slaakte een zucht van opluchting want de 4 andere graankoeken en zijn "snotsdoek" (zakdoek voor de anderstaligen) namen al veel plaats in beslag maar hoorden nu eenmaal bij zijn standaard Pantani-uitrusting, evenals een handige depannagekit :

(made by Joske Pantani)

Alles gedubbelchecked en we konden vertrekken, tegen half tien waren we bij De Pap, fietske inladen ging hier gelukkig al wat sneller en we konden vertrekken richting Dilsen voor de dodentocht (speciaal uitgekozen voor onze gast) op het domein "De Maasvallei".

En alsof dat nog niet genoeg was, hebben we aansluitend de rode tour van Dilserbos erbij gedaan, kwestie van Skippy te laten voelen dat het menens is bij ons.

kortom, we hebben ons goed geamuseerd !

Een meer technisch verslagje dat nog enkele pittige en interessante weetjes uit de doeken zal doen, mag u binnenkort verwachten van Los Papos !

Track Dodentocht is hier te downloaden (Garmin .gdb)
Track Dilserbos-Rood is hier te downloaden (Garmin .gdb)

De groenten !!!