Dropping

Dit weekend gingen we nog eens een beetje fietsen in ons eigen Maasmechelen. Dat was al een tijdje geleden. Dit weekend geen goed doel, geen gepratsj (dat dachten we toch)... Gewoon een beetje losfietsen op de Mechelse heide.
Ik was mij aan het klaar maken om rond 9u15 richting Rudi te vertrekken. Opeens: 'piep piep'.
Ik dacht: Oh nee, een sm-s'ke !!! Het was een sms'ke van Rudi (helemaal geen geweldadig sms'ke zoals die reclame op de radio). Hij moest zijn camionnette nog op het werk ( ik zal de naam v/h bedrijf niet noemen, kwestie van geen reclame te maken) terugzetten. Dus had hij het meesterlijk plan om mij en mijn fietske te komen ophalen en naar Zutendaal te rijden (ik heb de naam v/h bedrijf nog altijd niet genoemd) om van daaruit richting Maasmechelen te knallen.
Ik dacht direct terug aan de tijd dat we bij de jeugdbeweging waren: WAAAW, een dropping!!!!!!!
Dus wij naar W.U. gereden (Rudi zat achter het stuur uiteraard) in Zutendaal, de camionnette in de garage gezet. Toen had Rudi al een probleem. Hij had zijn trainingsbroek nog aan (zoals die hele echte hé) en zijn klakske stond nog op zijne tuitel. Waar ging hij dat nu weer laten? Zijne fiets heeft nog geen kofferruimte. Dus zijn trainingsbroek en zijn klakske zijn daar ergens in die loods in een hoekje verdwenen. Hopelijk heeft hij dat daar vandaag terug weggehaald, anders kunnen daar wel eens rare beestjes op gaan komen (klakskesvliegen en van die dingen).
Alles afgesloten en we waren klaar om op ons fietske te kruipen....
In Zutendaal is er ook een bepeilde mtb-route, die hebben we een stukje gevolgd. Dat kleine stukje hebben we zelfs 2 keer gereden. Klein foutje, Rudi en oriëntatie gaat niet samen.
Toen zijn we maar gewoon enkele paadjes ingereden en kwamen in Zutendaal centrum uit. Van daaruit eventjes over het asfalt richting Lanaken, om ergens halverwege het bos in te rijden richting Grömme. Op een gegeven moment zaten we op een route voor ruiters. Die zijn we gewoon blijven volgen. Hier kwamen we dus weer pratsj tegen, maar niet zoveel als in Borgloon.
Nu reed ik op kop. We kwamen aan een kruising. Hier moesten we kiezen, maar door onze snelheid moest ik snel kiezen, omdat ik op kop reed natuurlijk. Ik zei: "Hier linksop". Waarna ik Rudi hoor vloeken: "G*dverd*mme, alweer berg op". Maar uiteindelijk is alles toch weer goed gekomen. Hij heeft dat beklimmingske overleefd.
Rond 10u57 kwamen we opeens uit bij het Koninklijk Domein. Nu denken jullie natuurlijk: "Potverdikke, hoe weet die pipo dat uur nu nog dat die daar zijn aangekomen?" Awel, om 10u30 is daar een heilige mis en Rudi zei nog: "We zijn juist te laat, anders hadden we een mis kunnen meepikken." Voor de rest was daar geen kat te bespeuren. Er stonden juist een paar auto's geparkeerd.
Dus zijn we gewoon door gereden door de bos in Grömme. Daar hadden we bekans een aanrijding met een wild paard (ik ken het merk van die beesten niet, dus noem ik het maar wilde paarden), maar dat beest nam heel snel het hazenpad. Dat had ge moeten zien. Een paard dat een hazenpad neemt, 't is geen zicht.
Verder nog een stukje Mechelse heide gedaan en als afsluiting onze favoriete beklimming + afdaling. 'De speeltuin' zoals dat in het vakjargon heet. Op het einde hadden we toch weer mooi 30km op het kilomètrikske staan. Dat is wel een pak minder als de vorige 2 ritten (Helchteren 44km en Borgloon 42km), maar de boog kan niet altijd gespannen staan.
Zo, nog 7 keer slapen en ge kunt weer een verhaaltje verwachten.

De groe(n)ten....