Nuth-ig afzien

Een dag later dan normaal, maar een verslag(je) volgt er altijd. Gisteren dus weer bike-time en zelfs Dirk was er weer bij. Rudi had ook nog Yves (neef van Miriam) uitgenodigd om mee te gaan bujjelen. Deze keer was de keuze gevallen op het Nederlands-Limburgse Nuth.

Gewoon nog eens op verplaatsing een beetje gaan fietsen, want na zoveel keer Maasmechelen en Dilsen na elkaar wordt ge het daar een beetje beu.

De route in Nuth vertrekt aan de sporthal en die hadden we dankzij de GPS van Yves onmiddelijk gevonden. Dus konden we al snel alles uitladen. Ik, Rudi en Yves volledig in wintertenue, maar Dirk heeft dat nog niet, dus hij was de enige met een broek met korte pijpen. Maar het mooiste moest nog komen. Hij had blijkbaar de roze oorverwarmers van één van zijn dochters stiekem meegenomen en die wou hij op zijn oren zetten tijdens het fietsen.

Hij had ze toch niet opgezet, want anders hadden we hem in de kantine van de sporthal laten zitten. Achteraf bekeken was dat misschien nog niet zo'n slecht idee geweest, maar daar seffes meer over.

Hij had ook een muts bij. Maar de helm paste niet over zijn muts. Wat deed meneer Bollen dan: Hij zette zijne helm op en zijn muts trok hij gewoon over zijne helm. Dat was een prachtig zicht.

Uiteindelijk konden we aan het echte werk beginnen. Maar over de route kan ik heel kort zijn. Niet echt geweldig. Te veel Mc Adam (macadam voor de niet-Schotten onder ons), voor de rest alleen maar veldwegen (die er tamelijk vettig bijlagen) die ik hier in Mézik-City (Meeswijk dus) ook vind. Eigenlijk zaten er maar 2 leuke stukjes in. 2 dalende single-tracks die veel te snel voorbij waren (zoals gewoonlijk). Hier en daar zat er wel een vennijnig heuveltje in, maar voor mij, Rudi en Yves was dat naaaaatuuuuuuuuuuuuuuurlijk geen probleem. Maar Dirk had zijn dagje niet. Na een 8-tal kilometer moesten we al eens op hem wachten op een stukje bergop. Toch eventjes erbij zeggen dat hij 5 weken niet meer op zijne fiets had gezeten. Dus heel abnormaal was dat niet. Maar na verloop van tijd moesten we steeds langer op hem wachten. Ondertussen kreeg Yves nog een platten tuub. Snel eventjes vervangen dacht hij, maar toen hij zijne band wou oppompen kwam er niet echt veel lucht in de band. Hij had dus een nieuwe kapotte binnenband gestoken.

Alles er dus weer afgehaald en had hij een nieuwe (ganse) band van Rudi gekregen. Ondertussen hadden we hier 20 minuutjes verloren, maar Dirk dacht het slim te spelen. Hij was, terwijl Yves en Rudi de band aan het vervangen waren en ik aan het kijken was hoe die 2 dat deden, al verder gereden. Maar echt heel ver was hij niet geraakt omdat we op een punt waren gekomen waar hier en daar enkele pijltjes verdwenen waren. Dus hij riskeerde het niet om nog verder te rijden.

In een mum van tijd hadden we hem dus weer bij. Maar het parcours werd iets heuvelachtiger en Dirk kreeg het steeds moeilijker en moeilijker. Geen kracht meer in de benen. Hij kreeg ook last van kniepijn. Op een gegeven moment kwam hij zo goed als niet meer vooruit. Op een vlak stuk tegen 10 km/u, harder kon hij echt niet meer. Ik begon zowaar compassie met hem te krijgen (en dat is nu eens niet om te lachen, dat meen ik). Dus heb ik hem maar vooruit geduwd op plaatsen waar dat kon. Even later, toen we Rudi en Yves weer hadden bijgebeend, heeft Rudi het overgenomen van mij. In totaal hebben we hem toch ongeveer 5km geduwd.

Dirk is hier tot de conclusie gekomen dat mountainbiken soms een klein beetje doodgaan is.

Toen we weer bij het bikerbuske aankwamen, kwamen er niet veel woorden meer uit Dirk zijne mond. En wie hem kent weet dat dat niet van zijn gewoonte is. Het enige wat hij zei was: "Miljaar iech bin kepot en iech höb honger".

Zo, dit tripke hebben we alweer overleefd (behalve Dirk). Volgende zondag wordt het mijn laatste fietstocht van het jaar. Daarna word ik geopereerd aan de schouder. Maar onder het motto "Save the best for last" hebben we iets heel moois voor de komende zondag. Niet alleen voor het parcours, maar ook voor de prachtige landschappen en uitzichten. Het wordt echt the top of the bill. Maar dat zal u volgende week wel lezen.

Route-rapport:

1. Afstand: 37 km
2. Fietstijd: 2u06
3. Gemiddelde snelheid: 17,53 km/u
4. Maximum snelheid: 42,20 km/u
5. Moeilijkheidsgraad (1-5): 1
6. Technisch (1-5): 1

Tjuuuuuuuus !!!!!!!!!!!!!!