Mechels tochtje

Gisteren zijn we nog eens gaan mountainbiken, vorig weekend was er niets van in huis gekomen en het begon toch al weer te kriebelen. In de week eens even bij Dirk geïnformeerd of hij zijn band al had laten maken, maar het antwoord was negatief. Daarbij kwam dat hij en zijn vrouwtje dit weekend 11 jaar samen waren en hij voor die gelegenheid een heuse limousine had ingehuurd die hen de hele dag naar de meest romantische plekjes van België zou voeren. ’s Avonds had hij gereserveerd in het gastronomisch restaurant “Comme Chez Soi” in Brussel voor een zevengangenmenu met de nodige champagne, gevolgd door een avondwandeling in de buurt van het atomium en aansluitind een overnachting in Hotel Café Paific. Proficiat !

Stefan ging wel mountainbiken, maar wou vroeger vertrekken omdat hij wist dat het stipt om 9u30 ging beginnen te regenen. Dus bleven Ronny en ik nog over, geen probleem verder buiten het feit dat ik wat te weinig slaap had gehad, maar laten we zeggen dat dat een goede voorbereiding is naar volgend jaar toe :-)

Rond 9u15 was ik bij Ronny, die al in gevechtspositie klaarstond om te vertrekken en dus reden we bij wijze van opwarming aan een leuk tempo richting Salamander. Ronny wist hier en daar een binnenwegje door het bos en voila, we waren in no-time al puffend (ik toch) de weg rechts van de speeltuin aan het oprijden. Na deze klim trakteerden we ons op de afdaling in de speeltuin, eenmaal terug onder wou Ronny een beklimming overdoen die hij het weekend ervoor had geprobeerd, echter zonder succes. Na wat zoeken vonden we de te trotseren helling, Dirk kent deze helling ook heel goed, maar dan in omgekeerde richting en met zijn gezicht iets dichter tegen de grond. De beklimming wordt bemoeilijkt door de uitgeregende en met stenen bezaaide ondergrond en we geraakten maar enkele meters ver. Gevolg…te voet naar boven. Eenmaal boven gingen we linksop richting hoogste punt van de Mechelse heide om hier de rode pijltjes te volgen en terug onder aan de Salamander uit te komen. (Ergens in het hierboven vermelde stuk zijn we ook nog de oude kiezelgroeve aan de duivelsberg gepasseerd, maar ik weet niet meer juist waar :-)

Aangezien het Mechels bos tegenover de Salamander al enkele weken bedreigd wordt met een sluiting (een bezwaarschrift kan u hier downloaden, gewoon naam invullen en doorfaxen of emailen) besloten we om hier ook nog een lusje te rijden voor het te laat was.
De rode lus om precies te zijn, een mooie route met enkele langdradige rechte stukken in het begin, een langdradig vals plat stuk in het midden, een lekker klimmetje na dit minder lekker middenstuk en verolgens de kers op de taart, een super-afdaling op het einde.
Deze afdaling was meteen ook het einde van onze route voor die dag en we reden aan een gezond tempo huiswaarts.

Route-Rapport:
1. Afstand: 38,80 km
2. Fietstijd: 2u09
3. Gemiddelde snelheid: 17,90 km/u
4. Maximum snelheid: 48,30 km/u (fietsweg duivelsberg)
5. Moeilijkheidsgraad (1-5): 2
6. Technisch: 2,5

Oh ja, Met Marc gaat alles goed, Joke heeft mij in de week nog een foto doorgestuurd, de tekst die erbij stond was “Marc zegt hallo”