Eerste wintertourke

Deze morgen toen ik opstond, keek ik snel even naar de buitentemperatuur. 4 Graden gaf dat dingske aan. Toen maar even alle fietswinterspullen bij elkaar gezocht.
Bij Rudi hetzelfde senario. Hij is zelfs buiten gaan voelen met zijn kort tenueke aan, maar is toen toch maar even verder blijven zoeken naar zijn wintertenueke. Blijkbaar had hij die spullen erg ver verstopt, maar hij had toch alles gevonden. En toch had hij gekozen voor een spliksplinternieuw truike van het Bulls MTB-team met korte mouwen. Maar hij had er wel een trui met lange mouwen onder aan gedaan.
Nu we lekker ingeduffeld waren, waren we klaar om te vertrekken. Vandaag zonder de Bollen-broers. Die hadden zich afgemeld voor dit weekend. Dus gingen we vandaag hetzelfde tourke doen dat ik vorige week met Stefan had gereden. Ik wou Rudi dit zware parcours ook eens laten zien.
Rond 9u15 zijn we vertrokken richting het zwembad, maar toen we terhoogte van het Schuttershof kwamen, kwamen we tot de conclusie dat daar een mtb-wedstrijd was. Dus moesten we onze eerste kilometers een klein beetje gaan aanpassen, vermits we niet op hetzelfde parcours als de wedstrijdrijders mochten komen. Dan weer een paar keer naar links, dan weer een paar keer naar rechts omdat het wedstrijdparcours ons parcours kruiste. Maar uiteindelijk zijn we dan toch aan de camping Kikmolen geraakt.
Dus zijn we alweer de Weg naar Zutendaal overgestoken juist voor het circuit Duivelsberg (waar alweer een rally was) om zo weer volledig rond het koninklijk domein te fietsen. En zoals jullie vorige week gelezen hadden, is het hier redelijk zwaar. Korte pittige hellingen, iets langere hellingen, technische afdaling op een zanderige ondergrond. Alles om een goed ritje op de mtb te maken vindt ge hier terug.
En Rudi vond het ook zwaar, maar zeer mooi.
Boven op de Duivelsberg weer de weg overgestoken om de oude zandgroeve in en onmiddelijk weer uit te rijden. We hadden zelfs weer de technische klim naar het ecoduct genomen. Deze beklimming had Rudi ook nog nooit gedaan. En wat dacht u, hij vond het net als ik ook geweldig.
De höbste-nog-gèt-krach-klim kon ook niet ontbreken, dus die hebben we ook nog even soldaat gemaakt. Dan is het richting Sita en Walkro gegaan om daar de single-track te nemen, waarna we naadloos over gingen op de rode wandelroute tot aan de salamander. Dan een laatste bosstukje genomen achter het zwembad (Prinsenpark) om zo over de ringlaan richting huize Gerets-Verpoorten terug te keren.
Daar de fiets gepoetst en ondertussen ook nog een lekkere tas chocomelk van Senseo gekregen van Miriam. Wat moet ge nog meer hebben............(eventueel nog een lekker warm bubbelbad).



Route-Rapport:

1. Afstand: 35 km
2. Fietstijd: 1u59
3. Gemiddelde snelheid: 18 km/u
4. Maximum snelheid: 39,24 km/u
5. Moeilijkheidgraad (1-5): 3
6. Technisch (1-5): 2

Salut de kost en de wind vanachter...