Miljaar, dat is al lang geleden. Het laatste verslag dateert alweer van 29 november 2010. Iedereen dacht misschien dat we gestopt waren met biken. Maar niets is minder waar.
De lange koude winter, een zware enkelblessure bij mij en de carnaval hebben serieus roet in het eten gegooid wat het biken betreft. Ondertussen was ik wel met enkele gasten van de voetbal begonnen aan de voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen. In een zotte bui na een voetbalwedstrijd toen we op café zaten, kwam er iemand met het grandioze idee om de Ronde van Vlaanderen te rijden en ik had onmiddelijk toegezegd. We zouden de 140 km gaan doen.
Iedereen begon eind januari aan de voorbereiding, behalve ik. Door een zware enkelblessure bij het volleyballen ben ik enkel(e) :-) weken later begonnen.
En op 2 april was het dan zover. Om 7u35 op de fiets gestapt in Ninove om dan om 16u weer van de fiets af te stappen, ook weer in Ninove. Man wat heb ik afgezien. Na de Molenberg (na 100 km is dat) was mijn pijp volledig uit en de moed was ook ver zoek. Ik wou echt de fiets in de camionnette zetten en er gewoon mee ophouden. Maar na wat peptalk van de mannen dan toch maar doorgezet. We hebben het einde gehaald en dat is toch een prestatie waar ik enorm trots op ben. We zijn op alle beklimmingen boven geraakt, behalve de Koppenberg. Daar was echt te veel volk en iedereen stond te voet.De fijnste beklimming vond ik de muur van Geraardsbergen. Daar stond wat volk en die riepen en klapten constant. Dat geeft wel een kik.
Op het einde van de dag voelde mijn achterwerk wel aan gelijk een houten badding
Genoeg over de ronde. Over naar gisteren, toen zijn we eindelijk weer gaan biken. En het was een zalig weertje om te biken. Rudi had zelfs zijn kostuumpje met korte mouwen en pijpjes aan. Ik opteerde toch nog voor de lange mouwtjes en pijpjes. Ik heb het niet graag koud hé.
We hebben zo een beetje overal gezeten op de Mechelse heide. Ik weet begot niet meer waar (details moet ge aan Rudi vragen :-) ), maar er zat een beetje vanalles in. Stevige beklimmingen, leuke en technische afdalingen, enkele stukken over het asfalt om te rusten (bij wijze van spreken natuurlijk), korte en krachtige klimmetjes en natuurlijk technische stukken met veel korte bochtenwerk (Rudi zijne dada). Op het einde van rit was Rudi zijn bobijntje wel af, maar dat is normaal na 5 maanden niet fietsen.
Ik kan u enkel nog het volgende route-rapport meegeven:
Route-rapport:
1. Afstand: 30 km
2. Fietstijd: 1u43
3. Gemiddelde snelheid: 18,3km/u
4. Maximum snelheid: 49km/u
5. Moeilijkheidsgraad: 2,5
6. Technisch: 2
De mazzel en vergeet niet om uw eieren te verven deze week...
0 reacties:
Een reactie posten