Voorbereiding

Met onze Marc "out-of-town" dacht ik, we gaan den Dirk eens klaarstomen voor de tocht van Nature For Life op 26 september aanstaande. Het tochtje van 45km waar Marc vorig jaar zijn achterste velg aan flarden heeft gereden, iets wat dit jaar (als we deze tocht meerijden) hopelijk niet gebeurt. Afspraak om 10u15 (Bollen-tijd) aan de Salamander, ikzelf was goed op tijd en .... Dirk ook ! Jaja, het mag gezegd worden, Dirk is de laatste tijd ook steeds stipt op tijd (of zelfs te vroeg) op de volleybaltrainingen. Waar zou het aan liggen ? Is hij niet meer graag thuis ? Is Pascale blij als 'm de deur uit is ? Of beginnen de jaren van verstand en verantwoordelijkheid dan toch door te komen ? Wie zal het zeggen, maar ik denk het tweede :-)
Aan de Salamander dus, Dirk wist wel hoe we ons tochtje konden aanvatten, achter de Salamander de bos in duikelen, dan te ver rijden en op Saenhoeve uitkomen, terugdraaien en de juiste afslag nemen om zo tot op een bankirai-tuinpad uit te komen, als echte pro's dit hindernisje genomen om enkele kilometers verder aan de verharde fietsweg uit te komen. Hier staken we rechtover en ipv gewoon rechtdoor te rijden zoals normale mtb'ers, kozen wij ervoor om een meer actiegerichte weg te nemen, iets wat in de Mechelse Heide u zuur kan opbreken en inderdaad, halverwege de trapjes afstappen en te voet verder. De single-track afdaling die erop volgde was gelukkig in orde en maakte veel goed. We waren nu in de buurt van het hoogste punt in de Mechelse Heide, maar dat lieten we links liggen. We gingen richting "speeltuin", voor Dirk was dit pas de tweede keer dat hij deze afdaling deed, maar ik moet zeggen, hij ging met glas van de schans !
Na de kick van de speeltuin, op naar de kik van Opgrimbie, klein stukje door het park met de wilde beesten en op het punt waar we normaalgezien links afslaan richting de oude zandgroeve, hebben we voor de tweede keer toegegeven aan de actiedrang van onze breinen. Klein stukje bergop gereden where no man has gone before, om zo uit te komen aan het ecoduct Kikbeek.

Langs deze zijde geraak je dus wel eventueel aan de overkant, ware het niet dat de overgang zwaar bewaakt wordt door camera's :-)

Ons actiegericht brein kwam nu niet (of toch niet helemaal) in werking en we zijn braafjes aan onze kant gebleven. Nog een stukje langs de draadafsluiting blijven fietsen om dan een afdaling te nemen die ons terug aan de ingang van het reservaat aan de Kik zou brengen, het is te zeggen, Dirk had blijkbaar nood aan een knuffel en koos daarvoor de eerste de beste boom uit die hij tegen kwam in zijn afdaling, geen nood, hij kwam goed en wel onder.

Stukje verharde fietsweg dan maar, tot aan de speeltuin die we mooi rechts lieten liggen, dit stukje bergop begint als ware het vals plat, maar eindigt met een steile klim en dat laatste was er te veel aan voor Dirk, zijn tong sleept over de grond toen hij boven kwam gekropen...

Even recupereren en dan onze weg verderzetten richting hoogste punt van Maasmechelen, Dirk (eventjes) op kop over de onlangs mooi geegaliseerde wandelweg.

Eventjes van het uitzicht genieten...

En dan beginnen aan de afdaling waar Dirk op zijn eerste ritje met ons op zijn gezicht is gegaan, maar deze keer liet hij mij ook geen kans om een foto te maken van zijn stuntwerk.

Om af te sluiten hebben we de singletrackafdaling aan Sita nog aan ons ritje gebreid en zo kwamen we op volgende totalen voor vandaag :

Route-rapport:

1. Afstand: 31,2 km (tochtje was ongeveer 22km)
2. Fietstijd: 1u47
3. Gemiddelde snelheid: 17,8 km/u
4. Max. snelheid: 36,20 km/u
5. Moeilijkheidsgraad (1-5): 2
6. Technisch (1-5): 2

Tijdens het ritje kreeg ik te horen dat Dirk de 26ste september niet mee kan doen met Nature for Life, hij is dan op congres in Barcelona !
CU next week.

NO TREES WERE HARMED DURING THIS TRIP.