Paasmaandag

Normaalgezien kunnen we het niet, we zouden het misschien wel willen kunnen, maar in de normale dagdagelijkse omstandigheden is het niet mogelijk. Alhoewel, niet mogelijk is veel gezegd, het is niet mogelijk op het uur dat we het normaal doen, maar later op de dag zou het wel kunnen. Het is te zeggen, als we na het dagelijks werk niet te moe zijn om het nog te doen. Voor diegene die aan de voorgaande zinnen geen begin of einde kunnen knopen en normaalgezien bij het lezen van onze blog wel alles perfect (of toch bijna) kunnen volgen of snappen, het gaat erover dat we op maandag zijn gaan mountainbiken ipv op zondag en wel om de volgende reden...
Alhoewel onze oudste zoon al bijna 10 jaar is, vond hij dat de paashaas toch nog mocht langskomen dit jaar, dus kon ondergetekende zondagmorgen om 8u00 zijn beste paashaastenue aantrekken en vrolijk (want zalig mogen wij niet zeggen, alleen de paus mag dat) huppelend de door het paaskonijn (of hoe noemt ge een vrouwelijke paashaas) aangekochte geverfde paaseieren gaan verstoppen in de tuin. Een leuke bedoening al zeg ik het zelf, maar zeer belastend voor de knieen al dat huppelen. Anyhow, zondag gaan mountainbiken zat er dus niet in, ik was trouwens niet de enige die paasverplichtingen had, Marc moest zijn eitjes ook nog (laten) rapen...
Daar pasen dit jaar op een zondag viel en bijgevolg paasmaandag op een maandag, zijn we dan maar op maandagvoormiddag gaan mountainbiken. "We" was in dit geval Marc, Ronny en ikzelf. Dirk zat met paasmaandagverplichtingen, Rudike zat ergens aan de Belgische kust met zijn sleurhut (caravan voor de hoger begaafden) en Stefan kon enkel in de namiddag. Point Zero was weeral de Salamander, ik heb zo de indruk dat deze plaats voor heel veel sportbeoefenaars "point zero" is, vandaag stonden er buiten de gebruikelijke wandelaars, johnny nordic walkers en fietsers ook een hele kudde paarden met ruiters...wegblijven van die handel zeg ik altijd...
Tegen 10u00 vertrokken we richting het stationneke in Eisden om zo richting Dilserbos te biken. Alles verliep zeer vlot en in notime waren we in Eisden. Hier een stukje de rode route gevolgd en in plaats van het spoor over te rijden zijn we rechtsop gereden tot we aan de boslaan uitkwamen. De Boslaan overgestoken om de rode route van het Dilserbos te verkennen, het was al weer een hele tijd geleden dat we deze route nog eens gedaan hadden, maar de meeste stukken kon ik mij nog herinneren. De rode route is een heel fijn en afwisselend, enige minpuntje zijn de beklimmingen met trappen in het begin en ook helemaal op het einde.
Eenmaal de rode route afgewerkt terug de Boslaan overgestoken en Marc gevolgd, hij wou nog richting Litsberg rijden en van daaruit de singletrack achter de Walkro meepikken. Ik weet niet of het de Litsberg was, maar een berg was het alleszins ! Amai! Ronny Cancellara had er minder moeite mee blijkbaar, hij had een aparte techniek om bergop te rijden, aan de voet van de berg langzaam beginnen (ik reed achter hem en stond bijna stil), diep ademen, longen vullen en dan als een raket naar boven...ge moet het maar kunnen, ik neem liever een aanloopje als ik bergop moet...
Desalnietteplus zijn we nog bven geraakt, van daaruit hebben we eigenlijk de beklimmingen een beetje gemeden, we zijn in de buurt van de Walkro geweest, maar de singletrack hebben we niet gedaan. Gewoon langs het spoor terug naar Eisden station en van daaruit een welverdiende "cooling-down" over de fietsweg terug richting startlijn. Een geslaagde rit, een beetje op de limiet gereden zo na 4 maanden inactiviteit...

Route-rapport:
1. Afstand: 35,8 km
2. Fietstijd: 2u11 min
3. Gemiddelde snelheid: 16,43 km/u
4. Maximum snelheid: 36,7 km/u

5. Moeilijkheidsgraad (1 -5): 3 (door de toch wel zompige ondergrond)

6. Technisch (1 -5): 3

Voor de aandachtige lezer, we hebben sinds het vorige verslag ook een nieuwe site gevonden waar we onze tracks online kunnen zetten en aan u kunnen laten zien. Alleen is deze keer onze gps een paar keren uit gevallen in de woeste afdalingen, dus de resultaten kloppen niet helemaal. Volgende keer beter.

Dilserbos