maandag 13 september 2010

Van de Mont Ventoux tot de Mechelse heide

Na 2 weken vakantie in de provence en de beklimming van de Mont Ventoux in de benen, was het weer tijd om de Maasmechelse bossen onveilig te maken met de mountainbike.
Maar eerst nog een stukje over de beklimming van de Mont Ventoux. Niet voorbereid en met heel weinig kilometers in de benen waren we (mijn schoonvader Theike en ik) aan de Ventoux begonnen met het gedacht dat we toch niet tot boven zouden geraken. Mijn schoonbroer (Tim) reed met de auto mee om ons op en tijd en stond te voorzien van drank en eten. Om de 3 à 4 km stopten we eventjes om vocht bij te tanken. Na 15km klimmen kwamen we uit in Chalet Reynard. Dit was het einddoel van Theike normaal gezien. Maar van hieruit ziet ge nog niks van de kale berg die de Mont Ventoux is, dus we gingen nog een paar kilometer verder. Ondertussen kwamen steeds korter en korter bij de top, dus besloten we om zo ver mogelijk te geraken. Na nog enkele stops en veel peptalk zijn we dan uiteindelijk tot op de top geraakt. En het uitzicht was adembenemend mooi. Daarna volgde de afdaling met stukken waar we tussen de 62 en 64 km/u naar onder vlogen. Eenmaal onder waren we stikkapot maar allebei wel ontzettend tevreden dat we het tot op de top hadden gehaald.





Genoeg over de Mont Ventoux, nu over naar afgelopen zondag.

Om 10u30 was het tijd om de jet-lag uit de benen te fietsen (om 23u45 pas thuis van vakantie). Gewoon even een paar kilometerkes fietsen, meer was het niet. Ons gewoonlijk opwarmingstourke achter het prinsenpark en dan de beklimming langs de speeltuin. Daarna de leuke afdaling genomen tussen de speeltuin en de autosnelweg.

Dan gingen we nog eens een stukje proberen dat Rudi en Dirk vorige week hadden uitgeprobeerd. Een leuke beklimming richting het ecoduct. En plots stonden we gewoon boven op het ecoduct. Daarna volgende een gevaarlijke en steile afdaling. Hier en daar zullen er nog wat takken gesnoeid moeten worden om op een fatsoenlijke manier van deze afdling te kunnen genieten.

We gingen verder naar de afdaling en daarna de beklimming richting de duivelsberg. Dan bergaf over het asfalt tot onder aan de duivelsberg. Van hieruit ging het terug richting huis om de fietskes te poetsen. De jet-lag was volledig uit de benen gefietst.

Route-rapport:

1. Afstand: 17,80 km

2. Fietstijd: 1u

3. Gemiddelde snelheid: 17,80 km/u

4. Maximum snelheid: 43,50 km/u

5. Moeilijkheidsgraads (1-5): 1

6. Technisch (1-5): 2

De mazzel en tot volgende week

0 reacties: